تا قبل از سال ۱۳۶۴، نشان مورد استفاده سایپا آرم رنو و سیتروئن بود. با توجه به تغییر سیاستهای تولیدی شرکت وایجاد تنوع در تولید و برنامه هایی که در سال ۱۳۶۳ برای آینده شرکت تنظیم گردید، ضروری بود که نشان مستقل برای شرکت تهیه شود. نشان سایپا با الهام از کاشی کاری های سنتی برجی در دوره ایلخانی که دارای توازن هندسی مثال زدنی در طراحی و اجراست، خلق شده است. از ویژگیهای نشان سایپا میتوان به توازن ابعادی در طراحی زوایای ۱۲۰ درجه و یالهای همسان و قابلیت حجم پذیری آن اشاره کرد. در نگاه اول نشان سایپا به شکل چرخ دنده خودنمایی میکند که نماد اصلی صنعت و تولید است و با دقت بیشتر تحرک و چرخش حول محور مرکزی با توجه به تقارن ابعادی آن در ذهن تداعی میشود. گستردگی و جهانی شدن از جهتگیری یالها به اطراف قابل برداشت است و قرار گرفتن یکی از یالها به سمت بالا نشانگر رویکرد نهایی سازمان در همسو کردن استعدادها در جهت تعالی سازمانی است.از سوی دیگر جهتگیری یالهای محیطی به سمت داخل، نشانگر ورودیهای سازمان است. این ورودیهای سه گانه، منابع انسانی، مالی و مواد اولیه هستند که منجر به سه خروجی محصول، سود و خدمات میشود. این خروجیها در قالب یالهای مرکزی و جهتگیری آنها به سمت بیرون جلوه گر است. این نشان توسط زنده یاد استاد مرتضی ممیز و با الگو برداری از گنبد سرخ از بناهای تاریخی شهرستان مراغه طراحی شده است.
سایپا
